Мислим да квалитет нечега изостаје ако постоји нека тенденција (остварења која нису дело спонтаности писца или сценаристе, него у служби нечега). Па онда имамо укалупљене жанрове (повратак селу и правим вредностима, (Село гори..., "Мој рођак са села"..., први светски рат, период између два рата и жанр "криминал"). То су неки оквири у којима се креће наша кинематографија последњих деценија и зато нема култних остварења као за време СФРЈ...Без обзира што су поједине теме племените, оне обилују баналностима и претеривањима, што може у карикирање да одведе...Тада је само дело жртва тенденције да се нешто прикаже на одређени начин