Један дио Влаха Угарака се у 16. вијеку преселио у Сјеверну Далмацију. Помињу се у свим турским пописима Далмације у 16. вијеку. Могуће је да од њиховог имена настало крајишко презиме Угрица.
Razrješena misterija Krletinog greba?
Lokalitet Krletin greb( grob), nalazi se u Donjim Vođenima, odmah poviše Turanjanovih kuća. Na malenoj humci postavljena su četiri srednjevjekovna mramora u obliku sanduka. Na jednom spomeniku, na njegovoj vodoravnoj plohi, uklesani su luk i strijela, te štit, vjerovatno kao ratničko znamenje pokojnika. Narod ovu malenu srednjevjekovnu nekropolu od davnina naziva po nekom Krleti. Najstariji zapis o Krletinom grobu vjerovatno nalazimo u antropološkoj studiji“Hercegovina“, Jefte Dedijera, izdatoj početkom dvadesetog vijeka. Opisujući starine sela Vođena, Dedijer je između ostalog zabilježio:
“Kod Zelića(Turanjanina) kuća ima neki stari grob, zovu ga Krletin greb i kažu da je tu zakopan nekakav Krleta.“
Da li nam“Poimenični popis sandžaka vilajeta Hercegovina“ koji su osmanske vlasti sprovele 1475-1477. godine, a preveo i objavio u izdanju Orijentalnog instituta Bosne i Hercegovine, Ahmed Aličić, 1985. godine, može pomoći da pobliže utvrdimo ko je u stvari bio Krleta po kome se naziva nekropola stećaka u Vođenima?
U ovom popisu zabilježeni su svi muškarci, oženjeni i neoženjeni oni koji u vrijeme početka osmanske vlasti, živjeli u Hercegovini. Prezimena u današnjem obliku nisu postojala, pa ih osmanska administracija nije upotrebljavala kao što se to čini danas, nego ih je bilježila po patronimičkom obrascu, odnosno prezime se izvodilo od imena oca.
U sklopu nahije Rudine popisan je Džemat Radonje, sina Grubača, koji zimuje u Vođenima i Kruševici a ljetuje u mjestu zvanom Zelengora. Iz ove primjedbe zaključujemo da se radi o stočarima koji su se ljeti sa stokom izdizali u planine sjeverne Hercegovine, kao što to neko čini i danas.
Prema popisu, ovu zajednicu, koja je u poznom srednjem vijeku, naseljavala Kruševicu i Vođene, sačinjavalo je 53 doma oženjenih i 5 domova neoženjenih muškaraca. Među onima koji još nisu sklopili brak zabilježen je i izvjesni Radovan, sin Krljata.
Radovanovog oca Krljata, ne možemo sa stoprocentnom sigurnošću identifikovati kao Krletu, ali sve ukazuje na to. Naime, popis je pisan na turskom jeziku i arapskom ortografijom pa je prevođenje ovog dokumenta po riječima priređivača Ahmeda Aličića bilo izuzetno otežano. Prema njegovoj uvodnoj primjedbi slovo L, često je pisano kao Lj i obrnuto, a pošto je turski jezik imao 8 vokala često je dolazilo do nedoumica u čitanju samoglasnika, pa je tako prevodilac, vrlo lako mogao popisano ime Krleta, prevesti kao Krljata.
Jedan slučaj, zabilježen u dubrovačkom arhivu 1461. godine govori nam još nešto o porijeklu nekadašnjeg stanovništva ovog kraja. U njemu se pominju dvojica izvjesnih vlaha Ugaraka. “Radogna Grubaceuich et Vocazius Cechernichii de Ugarci“ U prvom imenu porepoznajemo vođu džemata, zabilježenog u popisu kao Radonju sina Grubača, a u drugom nalazimo Vukača, sina Cicerine, popisanog među oženjenim muškarcima.
Vlasi Ugarci, jedan od donjovlaških klanova najčešće je povezivan sa Ljubomirom ali iz svega otkrivenog vidimo da su nastanjivali i ljubinjski kraj.
Na kraju možemo izvući zaključak, naravno ako je naša teorija o Krleti ispravna, da su Vođeni kontinuirano bili naseljeni još od srednjeg vijeka, jer iako je današnje stanovništvo ovog sela naseljeno u 18 i 19. vijeku, ono je nedvosmisleno sačuvalo srednjevjekovni toponim, vjerovatno zato što je prilikom doseljavana zateklo starije stanovništvo. U Vođenima se od davno izumrlih porodica, i danas pominju Buhači, Okoliši, Gole, Bovani i Kralji.
Da li lokalitet Grubačev kamen, smješten u ljubinjskom polju, ne tako daleko od Vođena, ali ipak bliže Grablju, možemo povezati sa Grubačem, ocem Radonje predvodnika Ugaraka, tema je nekog drugog istaraživanja.
