Поштовани, наишла сам пре много година на интернету, док сам истраживала породично стабло, једну песму у којој се спомиње мој предак (Коста Костанда), верујем да је из Егејске Македоније пошто се и село одакле су моји спомиње ( Загоричане, данашња Василијада у области Касторија). С обзиром да описује проблеме са Турцима, да ли ми можда неко може помоћи да тачније одредим временски период о коме се ради. Мени делује да је писана јако давно или је ипак новијег доба и да је неко записао накнадно, неко ко је познавао ондашње фамилије. Ја лично имам проблем пошто су се у Егејској Македонији често по мушкој линији два имена у недоглед смењивала. Тако да у стаблу имам више Михаила и Кости ( Костантина) са презименом Костанда и са варијацијама истог.
ПЕСНА ЗА КОСТА КОСТАНДОВ
Чум ти беше завал,Осман-бего
аин да бдеш в Костур града,
тефтери да пишеш, тефтери да фрлаш на загоричене,
Турчина Турчин да пишваш, пари да сакаш.
Стани да одиш, бре, Коста Костанда,
пари да бериш, тук да носиш.
А завал, завал, Осман-бего, треба да знаиш,
че загоричене пари не дават.
Ако не дават пари, ѓаур Коста Костанда,
чифлиг ќе го права вашето село.
Нашто село чифлиг нестава.
Кога си доиде Коста Костанда,
го чекаат старци и попови.
Што абер ни носиш, бре, Коста Костанда!
Абер ви носа, старци и попови,
тој Осман-бего сака чифлиг да прави нашето село.
Като се сбраха старци и попови,
Лафа си го правјат помежду нии
И никои на неини луде да не кажат,
че орзоал сите правјат и орзоал ште хврлајат.
Откде излезна то Иово на Портала,
Па му вели на старци и попови.
Направите ферман, аз ште отида в Цариграда,
ште го давам на султановата маика.
Откде се научи, бог да го бие
тои Коле Контуренчин за Иово на Портала,
па си стана, отиде в Костур града и се
претстави пред Осман- бего, и му вели
А бего, зарала Осман-бего, ти си седиш тука,
Ама незнаиш загоричене што ти правјат.
Ем на цара ферман фрлиа.
Като се научи Осман-бего, рце се чика од колената
И вика брго доида граматико тескер да пише,
Сеимени да земи, да оди во село Загоричане,
да го земи на Коста Костанда сос старци и попови.
Като се научиле старци и попови
Порои солзи ронат, косми си скубјат.
Јунак Коста им вели не се плашите, бре старци.
И попови, аз че ви зборам, вие да чуете.
Сеиман ги носи в Костур града,
престави ги пред Осман-бего.
И Осман-бего луто, намрштено му вели на Коста Костанда
бре ѓаурин какво си направил, ферман
Си дал во Цариграда на султановата маика
нели ти рекох, Осман-бего, че нашто село чифлиг не става.
Като се налути Осман-бего,
Като го зеде Коста Костанда сос старци и попови,
като ги постави в тија тежко непоносими зандани и
ги држи 40 дни.
Кога му дојде ферман од Цариграда
От султановата маика с царска повелја
Ако е умрен Коста Костанда, те пожелавам да го поживи.
Ако го закла, твоите глава ќе туриш на неино место.
Кога ти или друг турчин, минете по село Загоричене
На коните на нозете че ставате кече,
че му велите да не тропа на моито село,
иначе сос главите че платите.